Ervaringen van Astrid

Astrid achter haar harp

De harp: vaak liefde op het eerste gezicht/gehoor. Soms werkt die liefde als een sluimerend zaadje dat pas later tot bloei komt.
Dit gaat zeker op voor mijn leerling Astrid. Zij wil graag haar ervaringen delen en zal je middels dit blog af en toe op de hoogte houden van haar avonturen met de harp. Onderstaand haar eerste inspirerende verhaal.

Beste lezer,

Mijn naam is Astrid Reitsma. Sinds mei 2014 krijg ik les op de harp van Columba. De klanken van dit bijzondere instrument hebben me op het diepst van mijn ziel geraakt. De zachtheid, de diepgang, de mystiek maar ook de volheid van de muziek roept een enorme blijheid en warmte in mij op. In dit blog probeer ik u mee te nemen in de bijzondere lessen en ontdekkingen die ik doe met het bespelen van de harp.

Harp spelen….. hoe kom je daar bij?!?
Lang geleden, heel lang geleden, ik kan me niet herinneren hoe lang geleden had ik al een voorliefde voor dit instrument. Niet dat ik het zo vaak gehoord had of er veel van wist maar haar engelachtige uitstraling stal mijn hart. De wens is goed geconserveerd gebleven. Ik deed er nooit wat mee. Ik had niet het idee dat ik het zou kunnen leren. Mijn gevoel voor ritme is heel prima maar noten lezen kan ik niet. Na mijn traumatische verplichte blokfluitlessen op de lagere school was ik voor eens en altijd genezen. Ik heb nooit meer een instrument aangeraakt. Ik kon intens genieten van mijn dochter als ze piano speelde maar gewoon nooit in me opgekomen dat we het samen konden doen. Al enige tijd maak ik deel uit van een koor. Ik zing en heb ervaren hoe bevrijdend het is om je stem te laten horen, om muziek met anderen te delen. Eind april 2014 vroeg ik onze dirigente wat ze mij voor instrument in handen zou geven als ze mij een instrument mocht toedichten. Ze keek me aan met een blik van “weet je dat zelf niet dan” en heel resoluut zei ze: een harp. In één klap was mijn goed geconserveerde wens uit de kast! Waaaaat harp?? Ik ben meteen gaan bellen. Ik dacht ik ga het nu doen!. Na het contact met een muziekschool werd het duidelijk dat ik bijna twee maanden geduld moest hebben voor een proefles. Nou nee dacht ik. Nu en nu meteen! Ik heb nog wel een nummer van een harpwinkel in Boijl zei de dame van de muziekschool en je kunt er ook les krijgen. Boijl?? Zolang als ik in Boijl kom weet ik niet beter dan dat de laatste kruidenier de deuren gesloten heeft dus een harpwinkel klinkt me zot in de oren. Ik schrijf het nummer ongelovig op en besluit mijn licht op te steken. Nou ik kan u zeggen, het werd highlight! Dezelfde avond heb ik gebeld, het was rond een uur of 18.00. Ik ervaar een rustige, vriendelijk en heldere stem met idem uitleg aan de telefoon. Ik heb nu een muziekles maar als je later op de avond mogelijkheden hebt dan ben je welkom. Dan vertel ik je erover en kun je de harpen zien. Ik heb de koe bij de horens gevat en ben inderdaad gegaan.
Ik was in heaven; onder de indruk van die mooie harpen, hun eigen geluiden, de manier van vertellen door Columba onder genot van een kopje thee. Wat een feestje! Ik werd er zo blij van. Ga maar spelen zei ze; spelen?!? Huh? Binnen een week had ik een middenmaat harp staan (een grote durfde ik niet meteen). Vanaf mei zit ik vol trots achter de harp en vanaf december heb ik dan toch de grote harp. Dit voorjaar ga ik tot aankoop over en ik ben stiekem al verliefd op mijn engeleninstrument. Eigenlijk kan ik niet meer zo goed wachten. Ondertussen heb ik zoveel plezier gekregen in het spelen, en zelfs in mijn worsteling met noten lezen. Ik heb mijn best gedaan inzicht te verwerven. Ik pluis alles uit en schrijf het onder de noten zodat ik ze ook kan oefenen/spelen. Inmiddels hoef ik niet meer elke noot op te zoeken maar kan ik de noten rustig lezen. De volgende stap is dat ik ze niet meer hoef op te schrijven maar gewoon zo kan spelen. 21 Februari a.s. ben ik present op de Workshop Muziektheorie. Daar kijk ik ook naar uit want dat zal verhelderend zijn. Maar het gaat steeds beter. Ik kan natuurlijk nog niet zeggen dat ik goed speel. Als het even niet wil dan mail, app of bel ik met Columba en met wat hulp kom ik steeds waar ik zijn moet.

Ik hoop dat u nieuwsgierig geworden bent, dat u benieuwd ben naar Troubadour Columba en dat u uiteindelijk net zoveel plezier aan muziek gaat beleven als ik nu doe.
De harp schenkt me vrede, blijheid en rust, ik ben onderweg naar nog vele leermomenten, misschien beleeft u ze middels dit blog mee.

Hartegroet,
Astrid

Muziek maken: een feestje en meer

Muziek maken is leuk, maar het brengt nog zo veel meer.

Wil je weten waarom ik zo intelligent, sociaal en gedisciplineerd ben ;), lees dan onderstaand artikel.

Hersenonderzoek

Onderzoek heeft bewezen dat kinderen op muziekactieve basisscholen een hoger IQ hebben. Hersenonderzoekers kwamen erachter dat bij muzikale kinderen de rechter hersenhelft (gevoelstoestand) en de linker hersenhelft (spraak en intellect) sterker met elkaar verbonden zijn dan bij kinderen die geen muziek maken. Daardoor leert je kind analytisch beter denken, meenden zij. En – zoals gezegd – versterkt het samen muziek maken het groepsgevoel en de discipline, de sociale en emotionele vaardigheden. Dit leidt weer tot betere schoolprestaties, een positiever zelfbeeld en zelfs vermindering van concentratieproblemen, zo zeggen de onderzoekers. Hartstikke fijn natuurlijk, dat dit wetenschappelijk is onderbouwd, maar het gaat er natuurlijk ook nog eens om dat muziek maken gewoon leuk is! Karin Holscher: ‘Als ik naar scholen, kinderziekenhuizen of peuterspeelzalen ga, dan is het vooral om kinderen blij te maken met mijn liedjes. Het is een feestje met muziek! En juist door geen hoger doel na te streven dan kinderen blij te maken met mijn liedjes, promoot ik ‘muziekonderwijs’ als geen ander!’

Meer lezen: dit is een deel van een artikel dat verschenen is op www.rekels.nl. Voor het hele artikel kun je op onderstaande link klikken.

http://www.rekels.nl/leesvoer/dat-klinkt-als-muziek-in-de-oren_174.html


Muzikale groet van Columba

Welkom op mijn blog!

Muziek als passie, hoe ziet dat er in het dagelijks leven uit? In ieder geval gevarieerd en elke dag weer anders. Dankzij de muziek loop ik (soms letterlijk) op paden die ik anders nooit ontdekt zou hebben.

Ik geef muziekles voor verschillende instrumenten, beheer een harpwinkel, treed op, schrijf liedjes en heb het liefst continue een instrument in mijn handen (het dagelijks leven zorgt er wel voor dat dát alleen maar een mooie droom is).

Over mijn belevenissen, én die van mijn leerlingen, klanten en publiek houd ik je graag op de hoogte. Hopelijk word je er door geïnspireerd en ga je ook (meer) van muziek genieten. Misschien pak je weer eens je instrument dat vergeten in een hoekje staat, of besluit je alsnog een instrument te gaan bespelen. Je bent nooit te oud om te leren en van muziek te genieten.

Of misschien vind je het gewoon leuk om mij middels het lezen van mijn blog te vergezellen tijdens op mijn muzikale reis.

Ik wens je veel leesplezier en inspiratie toe!

Muzikale groet van Columba